تنفس می تواند آرامش روانی را برقرار کند
به گزارش بیست و یکم، پژوهشگران ˮدانشگاه پنسیلوانیاˮ در بررسی جدیدی دریافته اند که تنفس امکان دارد بتواند به تنظیم واکنش عصبی و برقراری آرامش روانی کمک نماید.
به گزارش بیست و یکم به نقل از ایسنا و به نقل از نوروساینس نیوز، پزشکان سلامت روان و مربیان مدیتیشن مدت هاست که تنفس عمدی را با توانایی القای آرامش درونی مرتبط می دانند اما دانشمندان به صورت کامل نمی دانند که مغز چگونه در این فرایند نقش دارد.
پژوهشگران کالج مهندسی "دانشگاه پنسیلوانیا"(Penn State) با استفاده از "تصویرسازی تشدید مغناطیسی کارکردی" یا "اف ام آرآی"(fMRI) و الکتروفیزیولوژی، یک ارتباط بالقوه را میان تنفس و تغییر فعالیت عصبی در موش ها شناسایی نمودند.
پژوهشگران از روش های چندوجهی هم زمان برای پاک کردن صدایی که معمولاً با تصویربرداری مغز مرتبط می باشد و مشخص کردن مکان هایی که تنفس در آنجا فعالیت عصبی را تنظیم می کند، استفاده کردند.
"نانیین ژانگ"(Nanyin Zhang)، مدیر مرکز تحقیقات سلامت روان در دانشگاه پنسیلوانیا اظهار داشت: حدودا یک میلیون مقاله در مورد اف ام آرآی انتشار یافته اند. اف ام آرآی، یک روش تصویربرداری غیر تهاجمی است که به پژوهشگران امکان می دهد تا فعالیت مغز را در لحظه بررسی نمایند.
وی ادامه داد: پژوهشگران حوزه تصویربرداری معتقد بودند که تنفس، یک اثر فیزیولوژیکی غیر عصبی مانند ضربان قلب یا حرکت بدن در تصویربرداری اف ام آرآی است. مقاله ما این ایده را مطرح می کند که تنفس دارای یک مولفه عصبی است و با تعدیل فعالیت عصبی، بر سیگنال اف ام آرآی تاثیر می گذارد.
پژوهشگران با اسکن امواج مغزی جوندگان در حالت استراحت و تحت بیهوشی با استفاده از اف ام آرآی، شبکه ای از مناطق مغزی دخیل در تنفس را نشان دادند.
ژانگ افزود: تنفس یک نیاز مشترک حدودا برای همه حیوانات زنده است. ما می دانیم که تنفس توسط ناحیه ای در ساقه مغز کنترل می شود اما تصویر کاملی از اینکه چگونه سایر نواحی مغز تحت تأثیر تنفس قرار می گیرند، نداشتیم.
پژوهشگران هم زمان با اف ام آرآی، از الکتروفیزیولوژی عصبی که خصوصیت های الکتریکی و سیگنال ها را در سیستم عصبی اندازه گیری می کند، استفاده کردند تا تنفس را با فعالیت عصبی در "قشر دستبندی"(Cingulate cortex) مرتبط کنند. قشر دستبندی، ناحیه ای از مغز در مرکز نیمکره مغز است که با واکنش عاطفی و تنظیم کردن آن ارتباط دارد.
استفاده از اف ام آرآی و الکتروفیزیولوژی به صورت هم زمان، به پژوهشگران امکان داد تا تغییرات سیگنال اف ام آرآی غیر عصبی را طی فرایند جمع آوری داده ها بررسی نمایند.
ژانگ اعتقاد دارد که یافته های این پژوهش، بینشی را در مورد نحوه ارتباط فعالیت عصبی و سیگنال های اف ام آرآی در حالت استراحت عرضه می دهند که می تواند به تحقیقات تصویربرداری آینده در مورد درک چگونگی تغییر سیگنال های عصبی در حالت استراحت کمک نماید.
وی ادامه داد: همان گونه که حیوانات نفس می کشیدند، ما به نوسان درآمدن فعالیت مغز آنها با ریتم تنفس را اندازه گیری کردیم. زمانی که این روش به انسانها تعمیم داده شود، می تواند اطلاعاتی را در مورد این مورد عرضه نماید که چگونه کنترل تنفس رایج در تمرین های مدیتیشن امکان دارد به کاهش استرس و اضطراب کمک نماید.
به قول ژانگ، همبستگی بین فعالیت عصبی در قشر دستبندی و ریتم تنفس امکان دارد نشان دهد که ریتم تنفس بر وضعیت احساسی تاثیر می گذارد.
ژانگ اظهار داشت: زمانی که در حالت اضطراب هستیم، اغلب تنفس ما تندتر می شود. در واکنش به این تغییر، گاهی اوقات نفس عمیقی می کشیم. یا زمانی که تمرکز می نماییم، تمایل داریم نفس خویش را حبس نماییم. این کارها نشان می دهند که تنفس می تواند بر عملکرد مغز ما تاثیر بگذارد. تنفس به ما امکان می دهد تا وقتی که احتیاج به تغییر عملکرد مغز داریم، احساسات خویش را کنترل نماییم. یافته های ما از این ایده حمایت می کنند.
وی ادامه داد: درک ما در مورد آنچه در مغز رخ می دهد، هنوز سطحی است. اگر پژوهشگران این آزمایش را روی انسان ها با استفاده از روش های مشابه تکرار کنند، امکان دارد بتوانند توضیح دهند که مدیتیشن چگونه فعالیت عصبی را در مغز تعدیل می کند.
نتایج این پژوهش، به صورت آنلاین در مجله "eLife" در دسترس قرار گرفت.
منبع: بیست و یكم
این مطلب بیست و یکم را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب