دستگاهی شبیه گل ضربان قلب را تنظیم می کند
بیست و یکم: پژوهشگران یک دستگاه تنظیم کننده ضربان قلب ابداع نموده اند که شامل چهار ساختار گلبرگ شکل است که با نور کار می کند و این عضو را در بر می گیرند و بدون درد، ضربان را تنظیم می کنند.
به گزارش بیست و یکم به نقل از نیواطلس، بطور معمول دستگاه های تنظیم کننده ضربان قلب، با ایجاد شوک الکتریک در کل این عضو، هرگونه ناهماهنگی در ضربان را اصلاح می کنند. البته این پروسه ممکنست دردناک باشد. در همین راستا یک دستگاه تنظیم کننده ضربان قلب آزمایشی ابداع شده که با بهره گیری از برگ های منتشر کننده نور قلب را احاطه می کند. دستگاه های فعلی تنظیم ضربان قلب با جراحی یک یا دو سیم الکتریکی به عضله قلب متصل می شوند. هر زمان که سنسورهای موجود در سیم ها اختلالی در ضربان قلب ردیابی کنند، یک شوک الکتریکی وارد می شود. متاسفانه این شوک نه فقط قلب بلکه دریافت کننده های درد در قلب را نیز تحریک می کنند.
پژوهشگران دانشگاه آریزونا و دانشگاه نورث وسترن به رهبری فیلیپ گوتروف با تاکید بر تحقیقات پیشین ساخت یک جایگزین بدون درد را شروع کردند. نمونه اولیه دستگاه شامل ۴ساختار انعطاف پذیر و ورقه ای مانند مشابه گلبرگ است که مانند گل دور قلب را در بر می گیرند. با بهره گیری از روشی به نام «اپتوژنتیکس» بمحض نیاز، ال ای دی های آبی رنگ کوچکی در گلبرگ ها روشن می شوند که باید سلول های اصلاح شده «کاردیومیوسیت » را تحریک کنند. این روند به انقباض های ماهیچه قلب منجر می شود. از آن مهم تر تنها کاردیومیوسیت ها تحت تاثیر قرار می گیرند و دریافت کننده درد تحریک نمی شوند. علاوه بر آن از آنکه یک تنظیم کننده ضربان قلب اپتوژنتیکی که از ال ای دی ها برای تحریک سلول ها استفاده می نماید، از الکترود ها نیز برای رصد ضربان قلب به کار گرفته می شوند. بدین سبب ابزار می تواند هر دو عملکرد را بطور همزمان انجام دهد. البته در ضربان سازهای سنتی باید بین انجام یکی یا دیگری فعال شوند. همین طور هیچ قسمتی از دستگاه جدید بطور واقعی در قلب قرار نمی گیرد، بدین سبب ایمپلنت آن کم تهاجمی تر است. یک مشکل دیگر تنظیم های ضربان قلب فعلی آنست که با باتری فعال می شوند. این باتری نیز بعد از مدتی باید جایگزین شود. اما در تنظیم کننده ضربان قلب اپتو ژنتیکی این امر چالش به حساب نمی آید برای اینکه با کمک فناوری «کوپلینگ القایی رزونانسی»( resonance inductive coupling) بطور بی سیم فعال می شوند. بگفته گوتروف بیمار باید در فاصله نزدیک یک دستگاه رزونانس خارجی باشند که می توان آنرا روی بدن قرار داد یا در مواردی مانند تشک یا صندلی نصب کرد. این دستگاه اکنون بطور موفقیت آمیز روی موش ها آزمایش شده اما باید روی انسان ها نیز آزمایش شود.
منبع: بیست و یكم
این مطلب بیست و یکم را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب