طراحی تراشه زیستی برای ایمنی مواد غدایی توسط محققان کشور
پژوهشگران کشور تراشه زیستی کریستال مایع بر پایه آپتامر جهت شناسایی و سنجش اکراتوکسین A بعنوان تهدید جدی در ایمنی مواد غذایی و سلامت انسان طراحی کردند.
به گزارش بیست و یکم به نقل از موسسه پژوهشی علوم و صنایع غذایی، «دکتر اسماء وردیان» در مورد اثرات زیستی و سلامتی اکراتوکسین ها اظهار داشت: اکراتوکسین ها شامل خانواده ای از متابولیت های سمی ساخته شده توسط بعضی از قارچ ها هستند و از مهم ترین انواع سموم غذایی به شمار می آیند. این آلاینده یکی از سموم کلیوی - کبدی و مختل کننده دستگاه ایمنی به حساب می آید.
وی افزود: طبق بررسی های موسسه بین المللـی تحقیقـات سـرطان، اکراتوکسـین A عامل بالقوه سرطان زای انسانی (گروه B۲) اسـت و سبب ایجاد سمیت سلولی و اختلالات هورمونی می شود و بعنوان یکی از عوامل مؤثر در بروز ناباروری جنس مذکر و مرگ جنین مطرح است.
وی ضمن اشاره به پایداری بالای این سم در مقابل تجزیه کننده های طبیعی و بیولوژیکی بیان نمود: با عنایت به ماندگاری بالای اکراتوکسـین A در محیط زیست، این توکسین سبب آلودگی طیف وسـیعی از مـواد غـذایی خام و فرآوری شده مـورد مصرف انسان شامل غلات، ادویه ها، مغزهـا، میـوه هـای خشک، قهوه و آب انگور می شود.
مجری طرح تحقیقاتی «طراحی تراشه زیستی شناسایی و سنجش اکراتوکسین A» در مورد این طرح بیان نمود: سنجش اکراتوکسین A در مطالعات مختلفی صورت گرفته ولی در این طرح بر پایه تکنولوژی کریستال مایع، زیست سنسوری بسیار حساس با حد تشخیص در محدوده آتومولار برای سنجش اکراتوکسین در نمونه های آب انگور و برنج ارائه شد که پایین ترین حد تشخیص گزارش شده برای این سم است.
وردیان افزود: زیست سنسورهای کریستال مایع بعنوان یکی از جدید ترین و حساس ترین کیت های تشخیصی در دنیا معرفی شده اند که موسسه پژوهشی علوم و صنایع غذایی همگام با دانش بین المللی در این حوزه پیشتاز می باشد و بعنوان نخستین مرکز پژوهشی در این شاخه در ایران فعالیت دارد.
وی خاطرنشان کرد: افزایش سرعت شناسایی، سهولت استفاده و کاهش هزینه تشخیص همچون مزایای استفاده از روش پیشنهادی در این دستاورد پژوهشی است.
عضو هیئت علمی گروه ایمنی و کنترل کیفیت موسسه اظهار داشت: با عنایت به وسعت بیماری زایی اکراتوکسین ها در مواد غذایی مصرفی انسان، یکی از موثرترین راهکار ها برای پیشگیری و کاهش هزینه های درمان پایش نمونه های غذایی مشکوک به آلودگی است.
وردیان در مورد روش های تشخیص این سم در مواد غذایی بیان نمود: هم اکنون روش های دستگاهی مانند روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا و برخی روش های ایمونوشیمیایی (مانند روش الایزا) برای سنجش اکراتوکسین معمول است اما روش های دستگاهی متداول برای تشخیص اکراتوکسین، پیچیده و گران قیمت هستند که علاوه بر زمان بر بودن مراحل آماده سازی نمونه هم برای آنها دشوار است.
وی افزود: سیستم های تشخیص سریع، حساس، مقرون به صرفه اقتصادی، قابل حمل و اندازه گیری در محل برای اکراتوکسین A به منظور اطمینان از ایمنی مواد غذایی ضروری هستند و راهکاری پرارزش برای ارزیابی ریسک های زیست محیطی محسوب می شوند. سنسورهای برپایه کریستال مایع به صورت قابل حمل طراحی می شوند و نیازمند تجهیزات پیچیده و گران قیمت آزمایشگاهی هستند.
وی اظهار داشت: در این طرح تحقیقاتی سعی شده که روشی جدید با به کارگیری کریستال های مایع معرفی گردد که تابحال بر کلیه روش های عرضه شده برتری داشته باشد و بتوان با روشی ساده و مقرون به صرفه مقادیر اکراتوکسین A را مورد سنجش قرار داد که برتری روش پیشنهادی برای تشخیص اکراتوکسین A حساسیت بالای آن و قابلیت پرتابل سازی است که در مرحله بعدی اجرای آن صورت خواهد گرفت.
وی در انتها بیان نمود: این طرح با سرمایه گذاری موسسه پژوهشی علوم و صنایع غذایی و با همکاری پروفسورهشین-چن از کشور تایوان انجام شده است که بخشی از نتایج آن در مجله ی Biosensors and Bioelectronics به چاپ رسیده است.
این مطلب بیست و یکم را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب