باکتری هایی که از کودکان در مقابل ناشنوایی محافظت می کنند
به گزارش بیست و یکم بررسی جدید پژوهشگران استرالیایی نشان داده است که شاید بعضی از باکتری های دستگاه تنفسی فوقانی کودکان بتوانند به جلوگیری از کاهش شنوایی یا ناشنوایی آنها کمک کنند.
به گزارش بیست و یکم به نقل از ایسنا و به نقل از ساینس دیلی، شاید باکتری های موجود در دستگاه تنفسی فوقانی کودکان بتوانند به مقابله با عفونت مزمن گوش میانی که عامل اصلی کاهش شنوایی و ناشنوایی قابل پیشگیری در بومیان جزیره استرالیا است، کمک کنند.
"سویرین بیالاسیویچ" (Seweryn Bialasiewicz)، پژوهشگر "دانشگاه کوئینزلند" (University of Queensland) استرالیا اظهار داشت: این کشف به ما در توضیح یک راز دیرینه و عرضه درمان های امیدبخش کمک کرد. ما سال هاست که با این راز رو به رو هستیم و تلاش داریم بفهمیم که چرا بعضی از کودکان علیرغم این که در گروه پرخطر مبتلا شدن به بیماری مزمن گوش قرار دارند، هیچگاه به آن مبتلا نمی شوند. ما با تمرکز بر میکروبیوم های دستگاه تنفسی فوقانی کودکان مقاوم به بیماری توانستیم شبکه های اکولوژیکی تعاملات باکتریایی را که به نظر می رسید برای محافظت در مقابل این بیماری با هم کار می کنند، بررسی نماییم.
وی ادامه داد: واضح بود که این دو گروه از باکتری ها نه تنها باید حضور داشته باشند، بلکه باید با یکدیگر در تعامل قرار بگیرند تا محافظت در مقابل عفونت گوش میانی را فراهم نمایند.
بیالاسیویچ و همکارانش امیدوار بودند که بتوانند از این اطلاعات برای کشف مکانیسم دقیق محافظت استفاده کنند و سپس آنرا در کودکان بعنوان یک درمان یا اقدام پیشگیرانه به کار بگیرند.
بیالاسیویچ اظهار داشت: این مکانیسم می تواند به شکل یک مولکول باشد که بعنوان دارویی برای درمان یا یک باکتری پروبیوتیک محافظ استفاده گردد. این باکتری های خوب را میتوان آن قدر زود در بینی کاشت که بتوانند به محافظت در مقابل باکتری های بد درحال ورود بپردازند.
"آندریا کلمن" (Andrea Coleman)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: این پژوهش، جنبه جدیدی از عفونت گوش میانی را عرضه می دهد که راه را برای درمان های جدید هموار می کند.
وی ادامه داد: عفونت مزمن گوش میانی می تواند بین یک سوم تا نیمی از کودکان بومی جزیره استرالیا و "جزیره نشین تنگه تورس" (Torres Strait Islander children) را تحت تأثیر قرار دهد که بسیار بالاتر از آستانه چهار درصدی است که "سازمان جهانی بهداشت" (WHO) بعنوان یک بیماری نیازمند اقدامات فوری بهداشتی در نظر می گیرد.
کلمن افزود: این بیماری می تواند به کاهش شنوایی منجر شود و اثرات مادام العمری را بر رشد گفتار و زبان، تحصیل و آینده شغلی داشته باشد. این بیماری در جمعیت بومی و جزیره نشین تنگه تورس، به بروز شکاف گسترده در نتایج تحصیلی و شغلی منجر می شود.
پژوهشگران در این پروژه، میکروبیوم ۱۰۳ کودک بین دو تا هفت سال ساکن شمال کوئینزلند را مورد بررسی قرار دادند.
بیالاسیویچ اظهار داشت: عفونت گوش میانی که به از دست دادن شنوایی منجر می شود، یک مشکل عمده برای بومیان و سایر ساکنان مناطق محروم در سطح جهان است. شاید بتوان این کشف را در سرتاسر جهان به کار گرفت تا به بهبود سلامتی مردم کمک نماید و شکاف صدمه زایی را که میان طیف گسترده ای از مردم وجود دارد، از بین ببرد.
این پژوهش، در مجله "Microbiology Spectrum" به چاپ رسید.
این مطلب بیست و یکم را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب