چرا گفتیم ماهواره ؟
بیست و یکم: گروه واژه گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی در توضیحی از چگونگی ساخت واژه «ماهواره» می گوید.
به گزارش بیست و یکم به نقل از ایسنا، صفحه مجازی گروه واژه گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی ذیل سلسله مطالبی با عنوان «واژه شناسی»، در نوشتاری تازه به مناسبت سالگرد پرتاب اولین ماهواره جهان آورده است: «در سال ۱۹۵۷/۱۳۳۶ دانشگران شوروی سابق با پرتاب و قرار دادن دستگاهی انسان ساخت در مدار زمین، عصر فضا را شروع کردند. آنان برای نامیدن این وسیله، که مانند ماه به دور زمین می چرخید، از لفظی روسی به مدلول همسفر زمین استفاده کردند که صورت کوتاه شده آن «اسپوتنیک» یا همسفر رواج یافت. زبان انگلیسی این نوع دستگاه را artificial satellite و سپس satellite به مدلول همراه و ملازم خواند. البته کاربرد این واژه را در معنای سیاره ای که به دور سیاره ای دیگر می چرخد به یوهانس کِپلِر ستاره شناس نسبت داده اند که در قرن هفدهم میلادی از آن برای نامیدن قمرهای مشتری بهره برد.
در زبان فارسی ابتدا آنرا «قمر مصنوعی» نامیدند و سپس، به گواه دکتر امیرحسین آریانپور، لفظ ماهواره را دکتر محسن هشترودی، ریاضیدان، برای آن به کار برد. این واژه مشتق، که کوتاه تر از گروه نحویِ «قمر مصنوعی» بود، بسادگی در فرایندهای اشتقاق و ترکیب به کار رفت و از رونق قمر مصنوعی کاست.»
منبع: 21th.ir
این مطلب بیست و یکم را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب