کشف مولکولی که عضله سازی را تقویت می کند!
بیست و یکم: پژوهشگران آمریکایی در بررسی جدید خود دریافته اند که نوعی مولکول می تواند به تقویت عضله سازی در انسان کمک نماید.
به گزارش بیست و یکم به نقل از ایسنا و به نقل از ساینس دیلی، پژوهشگران "دانشگاه ایلینوی در اربانا-شمپین"(UIUC) در بررسی جدیدی که روی ۱۰ مرد جوان سالم صورت گرفت، نحوه مصرف آمینواسید "لوسین" (Leucine) یا معادل دو مولکولی آن موسوم به "دیلوسین"(Dileucine) را که بر عضله سازی یا تجزیه عضله اثر می گذارد، مقایسه کردند. آنها دریافتند که دیلوسین، فرآیندهای متابولیک را تقویت می کند و ۴۲ درصد بیشتر از لوسین در رشد عضله تاثیر دارد.
"نیکلاس بورد"(Nicholas Burd)، سرپرست این پژوهش اظهار داشت: لوسین، "ایزولوسین"(Isoleucine) و "والین"(Valine) به خاطر مزایای خود در تقویت عضلات، آمینواسیدهای محبوب بدنسازان و علاقمندان به سلامتی هستند و مانند سایر آمینواسیدها، عناصر سازنده پروتئین ها به شمار می روند. لوسین مانند یک مولکول سیگنال دهنده عمل می کند که مسیرهای ساخت عضله را در سلول ها راه می اندازد.
وی ادامه داد: پروسه هضم کردن، پیوندهای شیمیایی میان آمینواسیدها سازنده پروتئین ها را می شکند و مولکول های کوتاه تری مانند آمینواسیدهای آزاد و "دی پپتیدها"(Dipeptides) را پدید می آورد. پژوهش های پیشین نشان داده اند که روده کوچک، دی پپتیدهایی مانند دیلوسین را سریع تر از نمونه های تک مولکولی جذب می کند.
بورد افزود: تعداد کمی از تحقیقات به بررسی این مساله پرداخته اند که آیا دیلوسین موجود در رژیم غذایی، بعنوان دی پپتید وارد خون می شود یا ابتدا به دو مولکول لوسین تجزیه می شود اما هیچ پژوهشی، اثرات آنرا بر عضله سازی و تجزیه عضله بررسی نکرده است.
آزمایشگاه "بورد"، یکی از چندین تجهیزات پژوهشی است که به بررسی متابولیسم پروتئین عضله در شرکت کنندگان انسان می پردازد.
شرکت کنندگان برای این بررسی، بعد از ۱۲ ساعت گرسنگی به آزمایشگاه آمدند و ایزوتوپ های پایدار به آنها تزریق شد. این ایزوتوپ ها، کاوشگرهای شیمیایی هستند که به پژوهشگران امکان می دهند تا پروسه تولید پروتئین عضله و تجزیه آنرا ردیابی کنند. سپس، نمونه برداری از بافت عضلانی، از قسمت بالای ساق پا انجام شد.
بورد اظهار داشت: ما به شرکت کنندگان، دو گرم لوسین یا دو گرم دیلوسین دادیم و واکنش بازسازی عضلات آنها را به مدت سه ساعت بررسی کردیم. داده های این پژوهش، رمزگذاری شدند تا شرکت کنندگان و پژوهشگران ندانند که چه کسی لوسین و چه کسی دیلوسین دریافت کرده است. سه بافت برداری دیگر نیز طی ۳۰، ۶۰ و ۱۸۰ دقیقه بعد از خوردن لوسین یا دیلوسین انجام شد.
وی ادامه داد: ما دریافتیم هنگامی که شرکت کنندگان، دیلوسین مصرف می کنند، لوسین سریع تر از زمانی وارد خون می شود که شرکت کنندگان، لوسین را به تنهایی مصرف کرده اند.
سوال بعد این بود که آیا دیلوسین بر روند عضله سازی موثر است یا خیر.
بورد افزود: ما مسیرهایی را که نشان دهنده روند عضله سازی هستند، همچون تجزیه پروتئین را بعنوان قسمتی از پروسه بازسازی مورد بررسی قرار دادیم و هیچ تفاوتی در تجزیه پروتئین، میان مصرف لوسین به تنهایی و همراه با دیلوسین پیدا نکردیم اما در مورد ساخت پروتئین دریافتیم که دیلوسین، پروسه عضله سازی را بیشتر از لوسین می افزاید.
ساخت پروتئین عضلانی در افرادی که دیلوسین مصرف کرده بودند، ۴۲ درصد بیشتر از کسانی بود که فقط لوسین مصرف کرده بودند.
پژوهشگران نشان داده اند که پروتئین های حیوانی، بهترین منبع دیلوسین در رژیم غذایی هستند اما بورد باور ندارد که مردم باید مقدار زیادی پروتئین حیوانی مصرف کنند یا مکمل های دیلوسین را برای افزایش متابولیسم عضلانی به کار ببرند. وی در این زمینه اظهار داشت: این پژوهش فقط گام نخست به سمت درک نحوه استفاده بدن از دی پپتیدها بشمار می رود و تمرکز بر یک ماده مغذی، چشم اندازی در مورد تاثیر رژیم غذایی و الگوی غذا خوردن بر رشد عضلات ارائه نمی دهد.
بورد افزود: ما هنوز مکانیسمی را که دیلوسین بواسطه آن کار می کند، نمی شناسیم. این پژوهش فقط اولین کوشش برای درک نقش این نوع پپتیدها در فیزیولوژی انسان است.
این پژوهش، در مجله "Applied Physiology" به چاپ رسید.
منبع: 21th.ir
این مطلب بیست و یکم را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب