توسط محققان كشور به نتیجه رسید؛
امكان شناسایی و حذف رسوبات در چاههای تزریقی پسآب میادین نفتی
بیست و یکم: پژوهشگران کشور موفق به ارائه طرحی در حوزه لطمه شناسی چاههای تزریقی پسآب در میادین نفتی شدند که با ترکیب مدلسازی و تستهای آزمایشگاهی پیشرفت کرده است.
به گزارش بیست و یکم به نقل از دانشگاه صنعتی امیرکبیر، مصطفی شجری دانش آموخته مقطع دکتری دانشگاه صنعتی امیرکبیر و مجری طرح «مدلسازی تغییرات تزریق پذیری در پروسه تزریق آب زائد در یک چاه به سبب ته نشست رسوبات معدنی» اظهار داشت: تزریق پسآب واحدهای نمکزدایی میادین نفتی به درون چاههای مخصوص تزریق آب زائد سابقه ای کهن در صنعت نفت جهان دارد.
وی اضافه کرد: گرفتگی مداوم این چاهها بدلیل تشکیل رسوبات معدنی و کاهش تزریق پذیری سنگ مخزن در ناحیه اطراف چاه از مهم ترین چالش های در رابطه با عملیات تزریق پسآب بوده و مشکلات زیست محیطی ناشی از رهاسازی این آبها در طبیعت بیان کننده اهمیت ارتقای دانش فنی شناسایی و روش بهینه برطرف سازی این رسوبات است.
دانش آموخته دانشگاه صنعتی امیرکبیر با اعلان اینکه برای اولین بار مدلسازی دینامیک رسوبات معدنی در چاههای تزریقی پسآب با مدل های مختلف انجام شده است، بیان کرد: این پژوهش در سه مقیاس آزمایشگاهی، میدانی و نرم افزاری انجام شد؛ که طی آن نوع رسوبات واقعی در مقیاس آزمایشگاهی با تستهای استاتیک شناسایی شده و با مدلسازی نرم افزاری به مقیاس چاه و میدان تبدیل و رسوبات حاصله پیش بینی شدند. صحت مدل دریک چاه تزریقی پسآب در جنوب غرب ایران بررسی شده و روش بهینه حذف رسوبات حاصله نیز ارائه شد.
به گفته وی، ترکیب نرم افزارهای کاربردی صنعتی با نرم افزارهای کدنویسی و فرمولاسیون روابط و مواد برای نخستین بار در دومقیاس مختلف، از چالش های مهم این طرح بوده است.
وی با اشاره به کاربردهای نتایج این پروژه اظهار داشت: در صنعت نفت و عملیات بهره برداری از چاههای نفتی با روش ازدیاد برداشت جهت تداوم ارتقای تولید از چاههای نفتی با روش تزریق آب از چاههای مجاور می توان از نتایج این طرح بهره مند شد.
وی با اشاره به خاصیت های طرح اضافه کرد: نوآوری علمی و در عین حال کاملا عملیاتی بودن پروژه از اهم خاصیت های خاص طرح محسوب می شود.
وی اظهار داشت: دربخش مدلسازی نرم افزاری و آزمایشگاهی کارهای مختلفی انجام شده اما درباب قیاس مدلها و بهینه سازی مدل های موجود برای اولین بار انجام شده است.
شجری با اشاره به مزیت های رقابتی طرح اظهار داشت: بزرگترین مزیت طرح، کاملا عملیاتی بودن پروژه در عین نوآوری علمی آن شمرده می شود.
محقق دانشگاه صنعتی امیرکبیر با اشاره به کاربردهای پروژه اظهار داشت: باتوجه به این که بیشتر میادین نفتی کشور دارای چاههای تزریق پسآب بوده و کاهش میزان تزریق پذیری سنگ مخزن در ناحیه اطراف این چاههای تزریقی (هم در پروژه های EOR و هم در پروژه های دفع آب زائد) ناشی از تشکیل رسوبات معدنی است، سالیانه هزینه های سهمگینی جهت بهبود وضعیت این چاهها می شود، در عین حال مشکلات زیست محیطی ناشی از رهاسازی این آبهای آلوده در طبیعت بیان کننده لزوم اجرای چنین طرحهایی در مقیاس آزمایشگاهی و نرم افزاری است.
وی اشاره کرد: در حقیقت استفاده از نتایج حاصله در صنعت نفت و گاز از دو بُعد اقتصادی و زیست محیطی مفید فایده خواهد بود.
به گزارش بیست و یکم به نقل از مهر، استاد راهنمای این پروژه دکتر فریبرز رشیدی عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر بوده است.
منبع: 21th.ir
این مطلب بیست و یکم را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب