کشف یخ آب کریستالی توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب
بیست و یکم: «تلسکوپ فضایی جیمز وب» ناسا موفق به شناسایی یخ آب به صورت بلوری(کریستالی) در قرص بقایای اطراف ستاره ای جوان و شبیه به خورشید شده است.
به گزارش بیست و یکم به نقل از ایسنا، این کشف نتایج مهمی برای درک ایجاد سیارات غول پیکر و احتمال انتقال آب به سیارات سنگی دارد.
دانشمندان با بهره گیری از داده های ابزار «طیف نگار فروسرخ نزدیک»(NIRSpec) نصب شده بر روی تلسکوپ فضایی «جیمز وب» در «آژانس فضایی اروپا»(ESA) و «آژانس فضایی کانادا»(CSA)، برای نخستین بار یخ آب کریستالی را در یک قرص غبار متشکل از بقایا در اطراف ستاره «HD 181327» کشف کرده اند.
به نقل از سای نیوز، ستاره «HD 181327» یک ستاره رشته اصلی جوان است که در فاصله تقریبی ۱۶۹ سال نوری از زمین در صورت فلکی «سه پایه»(Pictor) قرار دارد. این ستاره که با اسامی «TYC 8765-638-1» و «WISE J192258.97-543217.8» نیز شناخته می شود، حدود ۲۳ میلیون سال عمر دارد و جرمی حدودا ۳۰ درصد بیش از خورشید ما دارد.
اخترشناس «چن شی»(Chen Xie) از «دانشگاه جانز هاپکینز»(Johns Hopkins) و همکارانش با بهره گیری از ابزار «NIRSpec» در «جیمز وب»، این ستاره را رصد کردند. این ابزار نسبت به ذرات غبار بسیار ضعیف که تنها از فضا قابل تشخیص هستند، فوق العاده حساس است.
دکتر «شی» می گوید: ستاره «HD 181327» یک سامانه بسیار فعال است. برخوردهای منظم و مداومی در قرص بقایای آن رخ می دهد. هنگامی که این اجرام یخی با هم برخورد می کنند، ذرات ریز یخ آب غباری را آزاد می کنند که اندازه آنها برای تشخیص توسط «جیمز وب» بطورکامل مناسب می باشد.
مشاهدات این تلسکوپ یک شکاف قابل توجه بین ستاره و قرص بقایای آنرا تأیید می کند. این شکاف، ناحیه ای وسیع و عاری از غبار است. در فاصله دورتر، قرص بقایای این ستاره شبیه به «کمربند کویپر»(Kuiper Belt) در منظومه شمسی ماست که در آن سیارات کوتوله، دنباله دارها و قطعات دیگر یخ و سنگ یافت می شوند. میلیاردها سال پیش، «کمربند کویپر» ما احیانا شبیه به قرص بقایای «HD 181327» بوده است.
دکتر «شی» گفت: این تلسکوپ بطور آشکارا نه فقط یخ آب، بلکه یخ آب کریستالی را شناسایی کرد که در مکان هایی مانند حلقه های زحل و اجرام یخی در «کمربند کویپر» منظومه شمسی ما نیز یافت می شود.
یخ آب بطور یکنواخت در سراسر سامانه «HD 181327» توزیع نشده است. بیشترین مقدار آن در جایی که سردترین نقطه و دورترین فاصله از ستاره است، یافت می شود.
دکتر «شی» اظهار داشت: بخش بیرونی قرص بقایا از بالاتر از ۲۰ درصد یخ آب تشکیل شده است.
«جیمز وب» در قسمت میانی قرص بقایا، حدود ۸ درصد یخ آب شناسایی کرد. در این منطقه، احیانا ذرات آب یخ زده کمی سریع تر از این که از بین بروند، تولید می شوند.
شایان ذکر است که در ناحیه ای از قرص بقایا که نزدیک ترین فاصله به ستاره را دارد، این تلسکوپ حدودا هیچ یخی را شناسایی نکرد. به احتمال زیاد نور فرابنفش ستاره موجب تبخیر نزدیک ترین ذرات یخ آب می شود. همین طور ممکنست این تلسکوپ قادر به شناسایی سنگ هایی موسوم به «خرده سیاره»(planetesimals) که آب یخ زده را در خود حبس کردند، نباشد.
دکتر «شی» اشاره کرد: حضور یخ آب به تسهیل ایجاد سیارات کمک می نماید. مواد یخی همین طور ممکنست در نهایت به سیارات سنگی که طی چند صد میلیون سال در سامانه هایی شبیه به این شکل بگیرند، منتقل شوند.
این یافته ها در مجله Nature انتشار یافته است.
این مطلب بیست و یکم را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب