محقق دانشگاه صنعتی كاوناس:
زنان در مأموریت های فضایی رهبران بهتری هستند
به گزارش بیست و یکم یک مطالعه جدید طبق گزارش های در ارتباط با فرماندهان ˮایستگاه تحقیقاتی بیابانی مریخˮ(Mars Desert Research Station)، انجام شده که تفاوت هایی را در رفتار زنان و مردان در هنگام رهبری نشان داده است.
به گزارش بیست و یکم به نقل از ایسنا و به نقل از فیز، اگرچه هر دو جنس بر انجام وظیفه متمرکز هستند اما زنان تمایل بیشتری به خوشبین بودن دارند. جنسیت در رویکرد آنها نسبت به تیم شان هم تفاوت بوجود می آورد. در حالیکه مردان بر دستاوردها تمرکز دارند، زنان بر حمایت متقابل تاکید می کنند.
به قول نویسنده این مطالعه، "اینگا پوپووایته"(Inga Popovaitė)، جامعه شناس دانشگاه صنعتی کاوناس(KTU) در لیتوانی، یافته ها نشان داده است که زنان امکان دارد برای مأموریت های فضایی طولانی مدت مناسب تر باشند.
به قول این محقق، تا سال ۲۰۲۱، تنها سه زن بعنوان فرمانده در ایستگاه فضایی بین المللی در طول دو دهه از عملیات آن، خدمت کرده اند. باآنکه تنوع افراد در فضا در حال افزایش می باشد اما اطلاعات کمی در مورد تفاوت های جنسیتی در رهبریِ محیط های ایزوله، محدود و نامناسب وجود دارد.
او اضافه کرد: طی ۱۰ تا ۲۰ سال آینده، هنگامی که مأموریت ها به مریخ آغاز شود، گروههای مختلفی با جنسیت های متعدد به آنجا اعزام می شوند. علاوه بر این، یک فضانورد زن طی چند سال آینده آماده سفر به ماه می شود. با این وجود، هنوز هم در مورد حضور زنان در فضا به علت مشارکت کم آنها در سفرهای اکتشافی قطب و شبیه سازهای فضایی فقدان داده وجود دارد.
او با هدف کمک به حجم کم مقالات در مورد این مورد به بررسی تفاوت های جنسیتی بالقوه در رهبری در محیط های شبیه به فضا پرداخت. "پوپووایته" برای مطالعه خود از گزارش های در ارتباط با فرمانده های "ایستگاه تحقیقاتی بیابانی مریخ" که یک مرکز فضایی شبیه سازی شده فضا در یوتا است، استفاده نمود. شبیه سازهای فضایی بعضی از خصوصیت های پروازهای فضایی را دارا هستند. چنین مکان هایی امکان دارد برای مقاصد دیگری هم وجود داشته باشند. به صورت مثال ایستگاه های تحقیقاتی قطب جنوب یا به صورت خاص برای شبیه سازی بخش هایی از تجربه یک پرواز فضایی ساخته شوند.
"پوپووایته" در مطالعه خود، گزارش های "ایستگاه تحقیقاتی بیابانی مریخ " را از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۶ تحلیل و بررسی کرد. در مجموع، ۸۲۴ گزارش مورد تحلیل و بررسی قرار گرفتند که ۲۷۷ مورد از آنها توسط نویسندگان زن و ۵۴۱ مورد توسط نویسندگان مرد نوشته شده بود. در این زمان ۲۷ فرمانده زن و ۴۹ فرمانده مرد در "ایستگاه تحقیقاتی بیابانی مریخ "حضور داشته اند.
بعد از انجام چندین نوع تجزیه و تحلیل، این محقق، تفاوت های خاصی را در ارتباطات فرماندهان زن و مرد با تیم شان تشخیص داد. اول آنکه در گزارش های در ارتباط با زنان، نمرات احساسات مثبت به صورت معناداری بالاتر و نمرات احساسات منفی پایین تر بود. باآنکه فرماندهان زن و مرد هر دو رفتار رهبری وظیفه محوری از خود نشان داده بودند، اما فرماندهان زن به تعداد دفعات بیشتری با اعضای خدمه خود صحبت کرده بودند. علاوه بر این، در چنین صحبت هایی، فرماندهان مرد بر روحیه تیمی، وفاداری و موفقیت ها تمرکز داشتند و زنان بر حمایت متقابل، انگیزه و محیط مثبت تاکید داشتند. یافته ها نشان داد که فرماندهان زن تمایل دارند در هنگام صحبت در مورد فعالیتهای روزانه خود، از کلمات ویژه کمتری استفاده کنند.
""پوپووایته" می گوید: در حالیکه به صورت سنتی تصور می شود که رهبران مرد وظیفه گرا هستند و زنان رهبران اجتماعی تری هستند، تحقیقات من نشان داده است که فرماندهان مرد و زن به صورت مساوی بر تکمیل وظایف متمرکز بوده اند. تنها تفاوت بین آنها این بود که زنان با پیام های حمایتی مثبت بیشتر تیم خویش را تشویق می کردند.
به قول این محقق، یافته های وی با این نظریه مطابقت دارد رهبران زن بیشتر اجتماعی هستند. همچنین، شواهد تحقیقات قبلی را منعکس می کند که رهبران زن و مرد به ندرت در رفتار وظیفه محور تفاوت دارند.
"پوپووایته" در حین اظهارنظر در مورد اکتشافات خود یادآوری می کند که جنسیت و رهبری نقش های اجتماعی هستند که به صورت بالقوه انتظارات متضادی از آنها وجود دارد. به زبان دیگر از نظر فرهنگی، خصوصیت های رهبری با خصوصیت های مردانه همسوتر دیده می شوند. رهبران زن از نظر اجتماعی تشویق می شوند تا احساسات مثبت بیشتری نسبت به دیگران بروز دهند و از نشان دادن احساسات منفی مانند خشم اجتناب کنند.
با این وجود، خصوصیت های رهبری "زنانه"، امکان دارد در موقعیت های نامناسب، سودمند باشد. محیط های شبیه سازی شده فضایی به علت انزوای طولانی مدت، محصور شدن و دسترسی محدود به منابع، استرس زاتر هستند. و هرگونه درگیری میان افراد می تواند موفقیت تیم را به خطر بیندازد. دانشمندان علوم اجتماعی موافقند که یک رهبر در چنین محیطی باید هم وظیفه گرا و هم مردم مدار باشد.
""پوپووایته" می گوید: شرکت در یک مأموریت فضایی شبیه سازی شده تنها شامل ماجراجویی، هیجان و اکتشافات نمی گردد. در طول مأموریت، خدمه به طور عمده کارهای روزمره را انجام می دهند: تهیه غذا، شستن ظروف و مرتب کردن محیط. در این محیط ها، افراد نیاز دارند که برای مدتی طولانی دوام بیاورند و دوره هایی را بدون حمایت عاطفی و روانی از جانب خانواده و دوستانشان بگذرانند. بنابراین رهبری که به نیازهای عاطفی تیم خود اهمیت می دهد، ماندگارتر می شود.
بنابراین، این محقق می گوید که زنان امکان دارد برای مأموریت های فضایی طولانی مدت مناسب تر از مردان باشند. با این وجود، تحقیقات بیشتری در مورد این مورد باید صورت گیرد.
این تحقیق در "Acta Astronautica" انتشار یافته است.
این مطلب بیست و یکم را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب