گوگل، پزشك شما نیست
به گزارش بیست و یكم بیشتر افراد تابحال بارها علایم بیماری خویش را به صورت آنلاین در گوگل نوشته و جستجو كرده اند اما باید بدانید گوگل دكتر شما نیست و در بیشتر مواقع سایت ها اطلاعات اشتباهی در اختیار افراد قرار می دهد.
به گزارش بیست و یکم به نقل از ایسنا و به نقل از تک اکسپلوریست، مطالعه جدید محققان "دانشگاه ادیث کوان" استرالیا با تمرکز بر صحت تشخیص آنلاین و آفلاین بیماری، نشان داده که بررسی علایم بیماری به صورت آنلاین توسط برخی سایت ها فقط در حدود یک سوم مواقع دقیق صورت می گیرد.
طی این مطالعه محققان ۳۶ سیستم و سایت بین المللی علائم بیماری را بررسی کردند و دریافتند که آنها تنها در نشان دادن نتایج اولیه ۳۶ درصد صحیح پاسخ می دهند و این دقت آنها بعد از سه بار تلاش به ۵۲ درصد افزایش می یابد.
"میچلا هیل"(Michella Hill) نویسنده اصلی این مطالعه اظهار داشت: باآنکه امکان دارد استفاده از این سایت ها وسوسه انگیز باشد تا دریابید که چه عاملی سبب به وجود آمدن برخی علائم در بدن شما شده است اما باید توجه کنید آنها بیشتر اوقات در بهترین حالت غیرقابل اطمینان هستند و در بدترین حالت می توانند خطرناک باشند.
جستجوگرهای آنلاین علایم امکان دارد با عرضه اطلاعات غلط، احساس بدی به کاربران بدهند. افراد نباید با داشتن کمی ناراحتی و یا سردرد به سرعت علایم بیماری خویش را در اینترنت جستجو کنند. واقعیت این است که باید بسیار محتاطانه از این وب سایت ها و برنامه ها استفاده کنید چونکه آنها از سابقه پزشکی و دیگر علایم شما آگاه نیستند. افرادی که فاقد دانش درباره سلامت بدن هستند، امکان دارد فکر کنند سفارش ای که داده می شود صحیح است یا اینکه وضعیت آنها در حالتی خاص چندان جدی نیست.
طی این مطالعه مشخص شد که مشاوره تریاژ در مورد اینکه چه زمانی و کجا باید به دنبال خدمات پزشکی باشیم، نتایج دقیق تری را نسبت به تشخیص نشان داده است.
هیل اظهار داشت: ما دریافتیم که مشاوره در مورد مراقبت های پزشکی در موارد اضطراری و مراقبت های فوری حدود ۶۰ درصد از موارد صحیح است اما در موارد غیراضطراری این دقت به ۳۰ تا ۴۰ درصد کاهش یافته است.
به صورت کلی، سفارش های تریاژ از بعضی جهات خوب است اما در بعضی موارد می تواند اشتباه باشد و افراد اشتباهی و در صورتیکه به رفتن به پزشک نیاز ندارند به اورژانس روند. این سایت ها جایگزینی برای رفتن به پزشک نیستند، اما برخی مواقع می توانند اطلاعات مفیدی از یک بیماری در اختیار افراد قرار دهند. برای مثال حالا و در زمان شیوع بیماری کووید-۱۹ این سایت ها و برنامه ها تأثیر خوبی در ارتقای آگاهی افراد نسبت به این بیماری داشته اند.
بعنوان مثال، سرویس بهداشت همگانی انگلیس از این ابزارها برای نظارت بر علایم و مکان های احتمالی که شیوع این بیماری در آنها زیاد است، استفاده می نماید. هیچ شفافیت یا اطلاعاتی در مورد اینکه چگونه این سایت ها اطلاعات و داده های خویش را جمع آوری می کنند وجود ندارد. ما همینطور دریافتیم که خیلی از سایت های بین المللی اطلاعاتی درباره بعضی از بیماری های موجود در استرالیا، مانند" تب راس ریور"(Ross River fever) و "ویروس هندرا"(Hendra virus) در سیستم خود ندارند.
این مطلب بیست و یکم را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب