در مغز افراد مبتلا به سندرم قلب شکسته چه می گذرد؟
پژوهشگران اسکاتلندی در تازه ترین یافته های خود تغییرات مغزی در رابطه با احساسات را کشف کرده اند.
به گزارش بیست و یکم به نقل از ایسنا و به نقل از تی ای، محققان دانشگاه آبردین اسکاتلند در مطالعه اخیر خود تغییرات رخ داده در نواحی از مغز که مسئول کنترل قلب و احساسات هستند را شناسایی نمودند.
کاردیومیوپاتی تاکوتسوبو یا سندرم بالونی آپیکال گذرا که با نام کاردیوپاتی ناشی از استرس و گاهی در زبان عامیانه "سندرم قلب شکسته"(broken heart syndrome) نیز شناخته می شود، شکل ناگهانی نارسایی حاد قلبی است. علت سندرم قلب شکسته به درستی درک و شناخته نشده است اما بطور معمول با استرس عاطفی یا جسمی، مانند از دست دادن یک فرد مهم برای افراد در آنها رخ می دهد.
پژوهشگران دانشگاه آبردین در آخرین یافته های خود تغییرات رخ داده در نواحی از مغز که با احساسات افراد مبتلا به سندرم قلب شکسته مرتبط می باشد را شناسایی نمودند. آنها همین طور تفاوت هایی را در سطح فعالیت مغز در مناطقی که برای کنترل ضربان قلب شناخته شده است، کشف کردند.
دکتر "هلال خان"(Hilal Khan) محقق دانشگاه آبردین در این زمینه اظهار داشت: سال ها بود که از ارتباط میان مغز و قلب آگاه شده بودیم اما نقشی که آنها در سندرم قلب شکسته ایفا می کردند را درک نکرده بودیم. در این مطالعه ما برای نخستین بار، تغییراتی را در مناطقی از مغز که مسئول کنترل قلب و احساسات هستند، شناسایی کردیم. برای تعیین این که آیا این تغییرات موجب ایجاد سندرم قلب شکسته می شود یا خیر، بررسی های بیشتری لازم است.
ایشان سپس اضافه کرد: ما امیدواریم که با تحقیقات بیشتر، بتوانیم تعیین نماییم که کدام درمان ها موثرتر هستند. امیدواریم بعد از سندرم قلب شکسته تاثیر توانبخشی قلبی و روان درمانی بر ساختار و عملکرد مغز بعد از مبتلاشدن به سندرم قلب شکسته را بررسی نماییم تا در نهایت روند مراقبت از این بیماران را بهبود بخشیم.
در این مطالعه، دانشمندان به بررسی مغز ۲۵ بیمار مبتلا به این سندرم پرداختند و با اسکن ام آر آی، حجم مغز، مساحت سطح و سیگنال های ارتباطی بین مناطق مختلف مغز را اندازه گیری کردند. آنها سپس این نتایج را با یافته های به دست آمده از بیماران کنترل شده که از نظر سن، جنسیت و سایر شرایط پزشکی با آن افراد همسان بودند، مقایسه کردند.
آنها دریافتند که اتصالات در تالاموس، آمیگدال، اینسولار و عقده های قاعده ای در بیماران مبتلا به نشانگان قلب شکسته نسبت به افراد سالم، کم شده است. این بخش های مغز کارهای سطح بالاتری مانند احساسات، استدلال، زبان، پاسخ های استرس و کنترل قلب را کنترل می کنند.
عقده های قاعده ای(Basal ganglia) که هسته های قاعده ای نیز خوانده می شوند از پنج هسته زیرقشری مغز تشکیل شده اند. عقده های قاعده ای از این نظر دارای اهمیت هستند که نقش مهمی در عمل کنترل حرکتی ایفا می کنند. هسته های این ناحیه به سبب ارتباطاتی که با هم و دیگر قسمت های مغز دارند، در کنترل حرکت شرکت می کنند، بااینکه پیام مستقیم به طناب نخاعی جهت کنترل حرکتی نمی دهند. عقده های قاعده ای پیام های اولیه را از قشر مغز می گیرند و پیام های خودرا از راه تالاموس به قسمت های مختلف قشر مغز می فرستند.
آنها همین طور دریافتند که ناحیه تالاموس و اینسولار مغز این افراد بزرگ شده است. در مقابل، حجم کل مغز همچون آمیگدال و ساقه مغز، کمتر از افراد سالم بود.
دانشمندان حالا اسکن های ام آر آی مغزی را روی همان بیماران انجام خواهند داد تا پیشرفت طبیعی سندروم قلب شکسته در مغز را ردیابی کنند. آنها همین طور درحال اسکن مغز افراد گرفتار حمله قلبی هستند تا مشخص کنند که آیا سندرم قلب شکسته موجب تغییرات مغزی می شود یا این تغییرات موجب سندرم قلب شکسته می شود.
پروفسور "جیمز لیپر"(James Leiper) از پژوهشگران مطالعه اظهار داشت: سندرم قلب شکسته یک بیماری قلبی ناگهانی و فاجعه بار است که تنها در سالهای اخیر شناخته شده است. درک ما از این بیماری هنوز در مراحل ابتدایی است، بدین سبب باید در مورد این سندرم نادیده گرفته شده قلب و عروق بیشتر بیاموزیم.
نتایج این تحقیق گامی مهم و رو به جلو در درک این که چگونه مغز و قلب در این شرایط به هم مرتبط هستند و چگونه یک رویداد عاطفی می تواند به نارسایی قلبی منجر شود، است.
سندرم قلب شکسته یکی از گونه های کاردیومیوپاتی ایسکمیک است که در آن یک ضعف ناگهانی در ماهیچه قلب اتفاق می افتد حتی طی سالهای قبل پژوهشگران ارتباط میان سندرم قلب شکسته با سرطان را نیز کشف کرده اند. مطالعات پیشین گروهی از دانشمندان بین المللی که در مجله "Journal of the American Heart Association" انتشار یافته بود، نشان داده بود که از هر شش نفری که مبتلا به این سندرم هستند، یک نفر سرطان دارد.
از میان این سرطان ها هم سرطان سینه شایع تر از بقیه است. به دنبال این سندرم تومور ایجاد می شود که دستگاه گوارش و سپس پوست و دیگر نواحی بدن را تحت تاثیر قرار می دهد. پژوهشگران همین طور دریافتند بااینکه گروه افرادی که مبتلا به این سندرم هستند و سرطان دارند و چه آن هایی که سرطان ندارند، با احتمال یکسان ۳۰ روز بعد از شروع مبتلاشدن به سندروم زنده می مانند اما احتمال مرگ آنهایی که سرطان دارند بیشتر است و یا به قلب و تنفس مصنوعی نیاز پیدا می کنند. این افراد نیز احیانا ظرف پنج سال بعد از شروع سندرم فوت می کنند.
منبع: بیست و یكم
این مطلب بیست و یکم را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب